ایران تشنه عشق و آزادی است

امروز ایران ما تشنه آزادی است،تشنه انسانیت،تشنه وجدان واز همه مهمتر تشنه عشق است اما افسوس
که روبه روی خود چیزی غیر از سراب نمی بیندسرابی
که سالها با فریادهایمان و شعارهایمان به خیال خود
برای رفع تشنگی اش تلاش کردیم تلاشی که برای رسیدن به این آرمان هاهرگز قدمی برنداشتیم و فقط
فریاد زدیم فریادی که فرقی با سکوت ندارد از عشق گفتیم و خواندیم اما هرگز عاشق نشدیم و عاشقانه زندگی نکردیم فقط گفتیم و خواندیم درصورتی که
سرزمینمان ایران سرزمین بزرگانی است که از عشق گفتن و در مسیر عشق قدم برداشتند شاید امروز باید
شرمنده این بزرگان باشیم از آزادی گفتیم و فریاد زدیم
آزادی اما حق آزادی برای خود ودیگران قائل نشدیم
و خودمان را محدود کردیم که دیگران چه می گویند مردم چه فکری می کنند اینجا آنجا نیست رسم ما و
فرهنگ ما این گونه نیست اما باز در کنار هم فریادزدیم
آزادی افسوس که به مرحله عمل می رسیدیم حرف
دیگران،تفکرات دیگران،رسم و فرهنگمان مانع شد
تا به آرزوی آزادی جامعه عمل بپوشانیم از انسانیت
ووجدان گفتیم اما هر روز شاهد از بین رفتن انسانیت
و وجدان هستیم برای رسیدن به قدرت وپیشرفت همدیگرو زیر دست و پا لگد می کنیم و پله های ترقی
رو یکی پس از دیگری پشت سر می گذاریم نمی دانم
به کجا می رویم اما این رو خوب می دانم که باز کنار
هم می نشینیم و فریاد می زنیم آزادی،انسانیت،عشق،وجدان و هرروز وهروز تکرار این
فریادها اما دریغ از عشق و آزادی و انسانیت وبلاگ شخصی محمود مظفری...